Ale nie był to śnieg tylko twardy sztruks :/
I regularnie, jak w zegarku, w 100% sytuacji przy przejściu na backside - ziup! - wyślizg! d*pa! i zsuwanie się parę metrów jak worek ziemniaków (oczywiście hamowałem deską i rękoma jak się dało, ale tylko nałykałem się dzięki temu trochę wiader śniegu
).W KAŻDYM przypadku. Ani razu na tym najbardziej stromym odcinku nie udało mi się przejść na BS bez wyślizgu.
Uwaga: Mogłem wystartować z bs i jechało, ale jak tylko zaraz potem zacząłem nabierać dynamiki, jeden skręt na FS, powrót na bs i - ziup! d*pa!
A właśnie, druga uwaga — na FS miałem 100% skuteczność w drugą stronę — czyli ani razu mi się nie wyślizgnęła.
Stąd odrzuciłem kwestie sprzętowe typu tępa krawędź (chyba, że faktycznie jedna krawędź może być bardziej tępa niż druga ?).
Ale skoro nie sprzęt to musi być coś ... w sposobie jazdy :>
To były szerokie skręty (tzn. miałem całą szerokość stoku dla siebie i chciałem jeździć ... bardzo w poprzek niż w dół spadku stoku
).Pierwsze ogólne pytanie czy można...'za bardzo dociążyć' deskę albo być za ciężkim na deskę i przez to następował ten wyślizg ? Tzn. krawędź nie utrzymuje aż takiego ciężaru, nacisku i przez to nie utrzymuje się wbita w śniegu ?
Bo to wyglądało tak:
- jadę "w poprzek" stoku na FS, zaczynam skręt na BS, deska szybko się rozpędza gdy przechodzi przez fazę bycia nosem w dół stoku i gdy mija tą fazę, zaczynam mocno "cisnąć", tzn. obniżać sylwetkę tak jakbym chciał wbić piętami tylną krawędź w śnieg i w tym momencie....ziup! d*pa.
I tu ważne i zaskakujące (mnie) spostrzeżenie, przy FS czuję, że energia (kierunek pędu) "podąża" w kierunku nosa deski (w kierunku jazdy) a minimalna część energi/pędu jest skierowana w dół stoku (energia wynikająca z dużego pochylenia stoku).
Natomiast przy BS wydaje mi się, że znikoma ilość energii idzie w kierunek jazdy, a większa energia - czyli ciążenia związana ze stromizną i jeszcze moje dociążenie - idzie w dół stoku :/ I tego skumulowania energi w dół stoku a nie w poprzek nie wytrzymuje deska i pokonuje "tarcie" i ziup! d*pa.
Czy któryś z Panów, który ma doświadczenie z wieloma różnymi "obiektami szkolącymi się" rozpoznaje w tym jakiś jeden ze standardowych błędów/problemów, na które są standardowe rozwiązania :> ?
Bo przecież żeby wbić i trzymać krawędź na lodzie/twardym śniegu trzeba dociążać inaczej to będzie ślizg i wtedy...jeszcze bardziej się będzie wyślizgiwać ?
To może zbyt 'gwałtownie' dociążam na BS ? Nie całą energię w jednej sekundzie tylko mniejsza ilość, ale rozłożona w czasie na porcje, płynnie, przez cały czas trwania skrętu ?Tylko, że gdy zaczynam lekko to nie wydaje mi się, żeby to dawało wymagany przy takim nachyleniu efekt dociążenia/wbicia w śnieg ?
A może ze względu na "pressing" związany z tym, żeby absolutnie nie zrobić scyzoryka 
jestem za bardzo wyprostowany w tułowiu i środek ciężkości mam "za tylną krawędzią" deski (czyli bliżej stoku) i dlatego tak łatwo się wyślizguje bo nie jest wciskana przez ciężar tylko 'wypychana' w przód, może jednak lepiej złamać się w tułowi i utrzymywać środek ciężkości nad tylną krawędzią ?
